योगिनी चौक यांचे स्वगत : भाग ११
‘अनहद नाद’ हे केवळ नाटक नसून ती एक साधना आहे. ही साधना समग्रतेकडे नेते… उन्मुक्त कलाकृतिचा निर्मळ, सात्विक आनंद देते… एक व्यक्ति आणि एक व्यक्तिमत्व म्हणून घडवते… आणि हीच साधना सिद्धिच्या दाराशि आणून सोडते…ही सिद्धि सिद्ध बनवते माझं व्यक्तिमत्व…’ -योगिनी चौक
२८ मे २०१५च्या रात्री झोपण्याआधी उद्याची सगळी चित्रे डोळ्यासमोर तरळू लागली होती…उद्या या वेळेस मी इथे असेन, असं करत असेन, तसं करत असेन … असं सगळं दिसू लागलं. नाटकातील नवीन बदलांची उजळणी करुन झोपले. सकाळी उठले ती संवाद म्हणतच,
खुप प्रसन्न वाटत होतं मला. जिस दिन का मुझे था इन्तज़ार… वो घडी आ गयी आ गयी आज… हे गाणं संदेशला आइकवत मी उठले. ग्रुपमधेही हेच गाणं लिहून पाठवलं. relaxed होते. डोक्यात मात्र पुढची चित्रे तरंगत होती. बाथरूम मधे, आरशासमोर माझे संवाद, लोकांच्या reactions यांचा विचार सुरु होता. शुभेछांचे msgs येत होते मी reply करत होते.
मग पायाला झालेली जखम साफ करायला घेतली. कुरवाळलं त्या पायला.. या पायाने मी पडल्यापासून सतत विश्रांती न घेता साथ दिली. मी पायांना धन्यवाद दिले. आजचा दिवस धीर धरा आणि साथ दया म्हणून उभी राहिले. आज आईंनी स्वतः माझी जखम साफ केली, मलम लावून पट्टी घट्ट बांधून दिली…आईंच्या शुभेच्छा यातच दिसल्या. स्वतःला आरशांत पाहिलं… ready to perform असं उत्तर आलं.
रविन्द्रला पोहचल्यापासून मात्र मी blank अवस्थेत होते. पटापट जेवले, आवरलं, जुजबि बोलत होते. आजुबाजूची गर्दी, लोकांची कुजबुज… काही…कुठेही लक्ष्य नव्हतं. धडधडत stage जवळ पोहचले. तो ही थंडगार पडला होता माझ्यासारखाच… stage ची एक पप्पी घेतली आणि आईच्या कुशीत लोळावं तशी लोळले stage वर… शांत वाटलं. इतक्यात मंजुल सर आले…सरांना भेटले. त्या नंतर मात्र माझे फक्त कान उघडे होते. सरांच्या instructions आइकायचे आणि follow करायचे.
सर theatre मधे आल्यापासूनच घोड्यावर होते. सहाजीकच होतं म्हणा.. कमी वेळेमधे सगळी formations करून त्याचे pics आणि videos तयार करायचे होते. सर आम्हाला सतत जपतही होते आणि alertही करत होते. Time management सरांकडून शिकावं. बरोब्बर वेळेत videos… pics तयार करून, आम्ही तयार झालो.
नाटक सुरु व्हायच्या आधी सर प्रास्ताविकेसाठी stage वर आले. त्यांना पाहून डोळ्यात जीव आला. पांढऱ्या कुरता-पायजम्यात ते व्यक्तिमत्व खुलुन् दिसत होते. ते जवळपासच आहेत. गुरुला पाहून energy घेतली आणि प्रयोग सुरु झाला. दर वेळेस जो nervousness stage वर entryच्या आधी असतो तो आजही होता पण entry घेतल्या घेतल्या त्या nervousnessची जागा confidence ने घेतली आणि माझा performance सुरु झाला.
मी संपूर्ण एकाग्रतेने संवाद ऐकत होते आणि माझे संवाद म्हणत होते. “अरे कुछ करोगी, कुछ जिंदगी में बनना है…?” हे वाक्य rehearsal मधे रोज ऐकत असूनही आज खुप लागलं आणि डोळे पाणावले… खुप मनापासून घेतले मी पुढचे संवाद… “…और बैठ जाऊ अपनी माँ के गर्भ मैं…” हे वाक्य म्हणताना मला माझी आई आठवली.. इतक्यात कुणीतरी हे वाक्य आवडल असावं किंवा काळजात घुसलं असावं… असं “स्स्स्स” केलं… ते मी आईकलं… माझं “अरब सागर की ऊँची लेहरें” हा संवाद असो वा बूंदाबांदी… अंडकोष… किंवा “मैं कोई नुमाइशी कलाकार नही हूँ…” या संवादान्ना कधी जोरदार टाळ्यांचा कड़कडाट तर कधी “वाह” अशी दाद मिळत होती जी मला क्षणोक्षणी खुलवत होती.
संपूर्ण समग्र अवस्थेत नाटकात राहणं म्हणजे काय… स्वतःला झोकून देऊन काम करणं म्हणजे काय… हे मी अनुभवत होते. मला एवढच कळत होतं.. मला स्वतःसाठी perform करायचय…
नाटकाच्या शेवटाकडे आल्यावर मला उभं राहयचय… पण राहता येइना… रडायचय … पण अश्रु येइना… अशी स्थिति झाली की मी खिळले होते जागीच… कशिबशी उभी राहिल्यावर आशुच्या ( अश्विनी नांदेडकर) डोळयांत पहिलं तर, इतक्या AC मधे ही ती घामाने डबडबलेली… डोळ्यांत अश्रु… हे नाटक केवळ नाटक नसून ती एक साधना आहे. ही साधना समग्रतेकडे नेते… उन्मुक्त कलाकृतिचा निर्मळ, सात्विक आनंद देते… एक व्यक्ति आणि एक व्यक्तिमत्व म्हणून घडवते… आणि हीच साधना सिद्धिच्या दाराशि आणून सोडते…ही सिद्धि सिद्ध बनवते माझं व्यक्तिमत्व…..
माझ्या डोळ्यांत अश्रु उभे राहिले. आम्ही सगळे एकमेकांना घट्ट मीठी मारून उभे…
आणि मग सरांनी stage वर येऊन सगळ्यांना कवेत घेतलं… आणखीनच रडू फुटले… ते अश्रु… सहाजीकच, आमच्या आत्तापर्यंतच्या मेहनतीची, एकीची, आमच्या कलेवरील वेडेपणाची, कलेच्या प्रेमाची साक्ष देऊन गेले… एवढं नक्की!!
या पूर्वीचे भाग वाचा खालील लिंकवर…
पहिल्या भागात लिहिलेले “अंतर्मुख करणारे वळणदार स्वगत”
https://www.rangmaitra.com/index.php/2014-11-18-10-41-09/item/455-swagat01-yogini-chouk
दुस-या भागात लिहिलेले “निसर्गाने दिला परमोच्च आनंद!”
https://www.rangmaitra.com/index.php/2014-11-18-10-41-09/item/464-yogini-swagat-2
तिस-या भागात लिहिलेले “निसर्गाच्या सानिध्यात कलात्मक ऊर्जा”
https://www.rangmaitra.com/index.php/2014-11-18-10-41-09/item/468-yogini-swagat-3
संवादांतून आत्मसंवादांच्या राज्यात
https://www.rangmaitra.com/index.php/2014-11-18-10-41-09/item/469-yogini-swagat-4
निसर्गात कलासत्व
योगिनी चौक यांचं स्वगत : भाग ८
https://www.rangmaitra.com/index.php/2014-11-18-10-41-09/item/592-yogini-chauk-swagat-8
आत्मसंवाद! आत्मसाक्षात्कार!!
योगिनी चौक यांचे स्वगत : भाग ९
https://www.rangmaitra.com/index.php/2014-11-18-10-41-09/item/620-yogini-chauk-swagat-9
योगिनी चौक यांचे स्वगत : भाग १०
https://www.rangmaitra.com/index.php/2014-11-18-10-41-09/item/629-yogini-chauk-swagat-10