बाबांचं प्रोत्साहन आणि विश्वास हीच माझी ऊर्जा !

‘बाबांनी या क्षेत्रात उभं राहण्यासाठी केलेली धडपड संघर्ष प्रेरणादायी आहे. . वेळोवेळी त्यांच्याकडून मिळणारं प्रोत्साहन आणि विश्वास माझ्यात उर्जेप्रमाणे काम करत असतो. कोणीही गॉड फादर नसताना त्यांनी ज्या पँशनेटली या क्षेत्रात येऊन स्वतःच अस्थित्व निर्माण केलं त्यासाठी त्यांना सेल्यूट! बहुतेक म्हणूनच अभिनयाचं पँशन मला बाबांकडून मिळालं.’

२४ जुलै रोजी प्रदर्शित होणा-या ‘कॅरी ऑन मराठा’ सिनेमातून मराठी चित्रपटात एन्ट्री घेत असलेला गश्मिर महाजनी.  त्याचे वडील रवींद्र महाजनी मराठी चित्रपट सृष्टीतील एक देखणे आणि अभिनयातही उमदे अभिनेते. त्यांच्याबद्दल २१ जून रोजी साजरा होणा-या ‘फादर्स डे’निमित्त गश्मिर बोलत होता.

बाप-लेकाच्या नात्याचे अनेक पैलू उलगडताना गश्मीर म्हणाला बाबांचा एक फ्रेंड, फिलॉसोफार आणि गाईड म्हणून नेहमीच मला भक्कम पाठींबा होता आणि राहील याची सातत्याने जाणीव मला होत होती. माझ्या मीच चुका करव्यात, स्वतः अनुभव घेत मोठं व्हावं असंच त्यांना वाटतं. ‘मुंबईचा फौजदार’ नंतर  बाबांनी सिनेमातून काम करणं थांबवलं.  त्यामुळे घरात सिनेमाबाबतची  तशी रेलचेल कमीच होती. कधी कोणत्या समारंभात किंवा पार्टीत गेल्यावर बाबांना मिळणारी ओळख आणि प्रतिष्ठा पाहून त्यांनी इतकी वर्ष काम केलेल्या क्षेत्राबद्दल कुतूहल आणि उत्सुकता निर्माण झाली.  पुढे जगभरातील सिनेमे पाहणं, पुस्तकांच वाचन  आणि प्रायोगिक नाटकांमधून अभिनय शिकण्याचा सिलसिला सुरु झाला. त्यांच्या अभिनयाचा सहवास मला खूप काळ मिळाला नाही पण त्यांची काम करण्याची पद्धत, हार्डवर्क आणि स्वतःच्या फिटनेसबाबत घ्यायच्या काळजीसाठी त्यांनाच मी माझा हिरो मानतो.’

गेल्या काही वर्षात सिनेमात झालेल्या बदलांप्रमाणे नव्या चेह-याची फळी पुढे आली आहे. त्यात जुन्या कलावंताची वंशावळ प्रामुख्याने दिसत आहेत. या दोन्ही पिढ्यांना प्रेक्षक पाहत असल्याने साहजिक तुलना होतेच मात्र गश्मीरच्या मते ही तुलना योग्य नव्हे. या बाबत गश्मीर म्हणतो, ‘या क्षेत्रात दाखल होणा-या  प्रत्येक पिता – पुत्राच्या जोडीची या ना त्या कारणाने तुलना ही होतंच असते. मी आणि बाबा देखील त्याला अपवाद नसू. पण मला मनापसून असं वाटतं त्यात फारसं तथ्य नाही. अनुवांशिक गुणामुळे मी माझ्या वडिलांसारखा दिसत असलो तरीही मी आणि बाबा या दोन भिन्न व्यक्ती आहेत. आमच्या काम करण्याच्या पद्धतीपासून ते विचारांच्या धाटणीपर्यंत सगळंच स्वतंत्र आहे. आम्ही दोघेही एकमेकांच्या विचारांचा, मतांचा आदर करतो. त्यांनी जे कष्ट आणि मेहनत करत स्वतःची ओळख मिळवली आहे त्याची मी कदाचित कधीच बरोबरी करू शकत नाही. बाबा त्यांच्या स्ट्रगलिंग पिरीएडमध्ये दिवसा ऑडिशन्स देत आणि रात्रीचे ट्याक्सी चालवत होते. त्यांनी या क्षेत्रात उभं राहण्यासाठी केलेली धडपड संघर्ष प्रेरणादायी आहे. वेळोवेळी त्यांच्याकडून मिळणारं प्रोत्साहन आणि विश्वास माझ्यात उर्जेप्रमाणे काम करत असतो. कोणीही गॉडफादर नसताना त्यांनी ज्या पँशनेटली या क्षेत्रात येऊन स्वतःच अस्तित्व निर्माण केलं त्यासाठी त्यांना सेल्यूट! बहुतेक म्हणूनच अभिनयाचं पँशन मला बाबांकडून मिळालं.’

गश्मीर आणि रवींद्रजी यांच्या मधील बाप मुलाचं नातं हे अगदी तुमच्या आमच्या सारखंच आहे किंबहुना अधिक खेळीमेळीचं, स्वतंत्र आणि पाहून हेवा वाटेल असं. शुटींगच्या तारखा वगळता मिळालेल्या वेळ गश्मीर फक्त त्याच्या कुटुंबासोबत घालवतो. तो म्हणतो, ‘एकत्र चहा घेत असताना बाबा ब-याच वेळा नॉस्टेलजिक होतात मग पूर्वीच्या वेळचे किस्से हळू हळू शेअर होतात. कधी मी आणि आई एक टीम होऊन बाबांची गंमत करतो तर  मी आणि बाबा मिळून आईची फिरकी घेतो. ब-याच विषयांवर आम्ही चर्चा करतो. सिनेमा आम्हा दोघांच्या आवडीचा विषय. ही इज माय बेस्ट आयडीयल !’

 तसं असलं तरीही गश्मीर स्वतःच्या अभिनयाची वेगळी ओळख निर्माण करू इच्छितो. त्याच्या बाबांमधील आणि त्याच्यातील अभिनयाच्या लकबीच साधर्म्य दाखवण्याकडे त्याचा कल नसून त्यांच्या नैसर्गिक अभिनयावर आणि मेहनतीचं कौतुक करावं अशी भूमिका ठेवतो.