स्लॅमबुक ***1/2
तारुण्याच्या उंबरठय़ावर असलेल्या मुलांच्या मोरपंखी भावभावनांवर भाष्य करणारा चित्रपट म्हणजे `स्लॅमबुक’. या सिनेमात अल्लड प्रेमाचा गुलाबी कल्लोळ रूपेरी पडद्यावर मांडला असून, त्याला चटकदार मनोरंजनाची रुबाबदार झालर चढवली आहे. साधारण १५ वर्षांपूर्वीच्या गोष्टीचे धागे आजच्या पिढीशी जोडले गेल्याने हा चित्रपट फूल रेंजमध्ये आला आहे.
चित्रपटाची गोष्ट वर्तमानातून सुरू होते. उत्सुकता वाढवून भूतकाळात जाते. वर्तमानाचा चकचकीतपणा आणि भूतकाळात असणारा साधनसामग्रीचा अभाव याची कनेक्टीविटी सिनेरसिकांची उत्सुकता वाढवणारी ठरते. औरंगाबादमधील एका कॉलनीत मामांकडे राहणारा हृदय (शंतनू रांगणेकर). त्याच्या शेजारी पुण्यातून एक बि-हाड येते. त्या कुटुंबात असते अपर्णा (ऋतिका श्रोत्री) नावाची एक मुलगी. तिला बघताच हृदयाच्या मनात तरंग उमटतात. त्याच्यात उत्साह संचारतो. तिला डोळेभरून पाहण्यासाठी त्याची धडपड सुरू होते. हुरहुर वाढते. समवयस्क असल्याने तिच्या मनातही त्याच्याबद्दल आपुलकीचा भाव घर करायला लागते. नजरानजर होते. तिला भेटण्यासाठी केले जातात वेगवेगळे प्रयोग. तिच्या हृदयात जागा मिळवण्यासाठी आखले जातात वेगवेगळे बेत. हृदला मिळतात त्याचे आजोबा (दिलीप प्रभावळकर) आणि विष्णू (खुशाल बद्रिके)कडून वेगवेगळ्या टीप्स. हे अल्लड प्रेम आकार घ्यायला लागते आणि या प्रेमप्रकरणात त्याच्याच वयाचा एक मुलगा खलनायक कसा ठरतो, याची रंजकता `स्लॅमबुक’मध्ये लिहिली आहे.
दिग्दर्शक ऋतुराज धालगडे यांनी `स्लॅमबुक’द्वारे पंधरा वर्षांपूर्वीचा काळ चित्रपटात मांडला आहे. त्यावेळेस असणारे एसटीडी बुथचे महत्त्व अधोरेखित केले आहे. हृदय त्याच्या मामा-मामी (मंगेश देसाई-माधवी सोमण)कडे राहत असला तरी त्याच्यावर पोटच्या मुलाप्रमाणे असलेले प्रेम नातेसंबंधातील गहिरेपण सांगणारे आहे. ऋषिकेश कोळी यांनी लिहिलेले संवाद या चित्रपटाची ताकद सांगणारे आहेत. दिलीप प्रभावळकर आणि खुशाल बद्रिके यांनी चपखल विनोदाची पेरणी करत या सिनेमाला मनोरंजक करण्यासाठी आपल्या अभिनयाचे अनुभवी सामर्थ्य बहाल केले आहे. उषा नाडकर्णी यांनी बोटावर मोजण्याइतक्या दृष्यांमधूनच आपली भूमिका यादगार ठरवली आहे. अपर्णाचे आई-वडील (अभिजित चव्हाण-सुप्रिया पठारे) यांनीही आपल्या भूमिकांना यथोचित न्याय दिला आहे. शंतनू आणि ऋतिकाने साकारलेल्या व्यक्तिरेखांभोवती या चित्रपटाची कथा फिरत राहते. त्या महत्त्वाच्या भूमिका दोघांनीही लाजवाब केल्या आहेत. मोठा झालेला हृदय (सिद्धर्थ मेनन) आणि मोठी झालेली अपर्णा (मृण्मयी देशपांडे) यांनी आपल्या मोजक्या प्रसंगातून जुन्या आठवणींचा आधार घेत वर्तमानातील वास्तव सांगितले आहे.
चित्रपटात कुठेही तंत्राचे अवडंबर केले नाही. साधी सरळ गोष्ट तेवढय़ाच नेमकेपणाने छायालेखणाद्वारे विणली आहे. लोकशेनसुद्धा मोजकी आहेत. गाणी कथानकाला पुरक ठरली आहेत. खूप फापटपसारा न करताही रसिकांना गुंतवून ठेवणारा हा चित्रपट दिग्दर्शन, अभिनय, संवादाने श्रीमंत झाला आहे.
स्लॅमबुक आजच्या टीनएज पिढीला माहिती नसेल, पण ज्यांनी १५-२० वर्षांपूर्वी तारुण्याचा उंबरठा गाठला होता, त्यांच्या आठवणींना उजाळा देणारा, जुन्या आठवणींनी मोरपंखी गुदगुल्या करणारा आहे. साधा सोपा विषय तेवढय़ाच साधेपणाने सिनेरसिकांसमोर सादर केल्याबद्दल निर्माते सुरेखा धालगडे, ऋतुराज धालगडे यांच्यासह सहनिर्माते छाया म्हात्रे आणि रोहित म्हात्रे यांचे अभिनंदन केलेच पाहिजे.
निर्मिती : ऋतुराज फिल्स प्रोडक्शन
कथा, पटकथा, दिग्दर्शन : ऋतुराज धालगडे
छायालेखन : आनंद पांडे
संगीत : शुभंकर
गीते : विशाल राणे, स्पृहा जोशी
संवाद : ऋषिकेश कोळी
कलाकार
शंतनू रांगणेकर, ऋतिका श्रोत्री, दिलीप प्रभावळकर, खुशाल बद्रिके, उषा नाडकर्णी, मंगेश देसाई, माधवी सोमण, अभिजित चव्हाण, सुप्रिया पाठारे, योगेश शिरसाठ, श्रुती मराठे, सिद्धार्थ मेनन आणि मृण्मयी देशपांडे