सर जे. जे. स्कूल ऑफ आर्टच्या वतीने ‘पॉववॉव’ हे प्रदर्शन ८ नोव्हेंबरपासून जहांगीर आर्ट गॅलरी मध्ये सुरु होत असून, ते १४ नोव्हेंबरपर्यंत सुरु रहाणार आहे.
सर जे. जे. स्कूल ऑफ आर्टचे ‘पॉववॉव’
जहांगीर कलादालनात ८ नोव्हेंबरपासून प्रदर्शन
ज्येष्ठ चित्रकार आणि जेजेच्या रेखा व रंगकला विभागाचे इनचार्ज प्रा. अनिल नाईक यांनी हे प्रदर्शन क्युरेट केले आहे. ‘पॉववॉव’ म्हणजे सहचरांचे, सहाध्यायींचे, समूहाचे संमेलन किंवा एकत्र येणे. सर जेजे स्कूल ऑफ आर्टमधून २००१ ते २०१५ या काळात व्यक्तीचित्रण विषयामध्ये पदव्युत्तर शिक्षण घेतलेल्या विद्यार्थ्यांपैकी ओंकार कडू, प्राजक्ता पालव, प्रकाश सोनावणे, जावेद मुलाणी, सोमनाथ माने, रमण आदोने, शार्दुल कदम, राजेश करगुटकर, हृषीकेश देशमाने, मनोज पातुरकर, विनोद चव्हाण, गोपाळ गंगावणे, तुषार मोलेश्वरी, राजेश वानखेडे, शिळकुमार कुंभार, निलेश इंगळे, नानासाहेब येवले, संघपाल म्हस्के, देविदास आगासे, अस्मिता धुळे, अमन नेगी, सिबी सम्युअल अशा निवडक सुमारे २३ चित्रकारांचे आताचे काम आपणास या प्रदर्शनामध्ये पाहावयास मिळेल.
मंगळावर दि. ८ नोव्हेंबर संध्याकाळी ५ वाजता ज्येष्ठ चित्रकार, समीक्षक आणि छत्रपती शिवाजी वास्तू संग्रहालयाचे माजी क्युरेटर दिलीप रानडे यांच्या हस्ते आणि सर ज.जी. कला महाविद्यालयाचे अधिष्ठाता प्रा. विश्वनाथ साबळे यांच्या उपस्थितीमध्ये प्रदर्शनाचे उद्घाटन होणार आहे.
२००० नंतरचा काळ हा समकालीन कलेच्या अनेक प्रयोगशील कलाकृतींचा आणि त्यांच्या विक्रीच्या भरभराटीचा काळ. बाहेर कलादालानांतून समकालीन कलेशी ओळख होत असताना त्याच वेळी जेजेचे व्यक्तिचित्रणाची अकादमिक पदव्युत्तर शिक्षणपद्धती जोपासणे या द्वंद्वातून एक संवेदनशील कलावंत म्हणून जडणघडण होत असतानाचे पडसाद आपणास या चित्रकारांच्या कामातून दिसून येतात.
बोस क्रिश्नामाचारी, जितिश काल्लाट अनंत जोशी, शिल्पा गुप्ता या जेजेच्या समकालीन नवकलेतील कलावंताची प्रेरणा घेऊन काम करणाऱ्या प्राजक्ता पालव आणि ओंकार कडू यांच्या कलाकृतींतून सामाजिक- सांस्कृतिक भान जपण्याच्या ओढीने दृश्य जगाचे चित्रण आढळते. जावेद मुलाणी याच्या चित्रांत प्राण्यांच्या प्रतिमा रूपकात्मकरीत्या कलावंताच्या जाणीवेतील संवेदना व्यक्त करतात. त्यांच्या चित्रांतून वास्तववादी पद्धतीचे रंग विलेपन तंत्रातील सफाई, मोहवून टाकणारी रंगसंगती आणि तितकेच जटील समस्या असलेले विषय यामुळे प्रेक्षक चित्र पाहताना विस्मित होवून जातो.
प्रकाश सोनावणे यांच्या ‘मुंबईचे डब्बेवाले’ आणि ‘लोकल ट्रेन’ या दैनंदिन विषयातून सुरुवात होवून मनुष्य प्रतिमा, भडक रंग, वास्तूंचे आकार, रेषा, पोत, रेखांकन हे दृश्य घटक तांत्रिक न रहाता सहजतेने मानवी भाव भावनांचा ठाव घेताना दिसतात.
जलरंगात पारंगत असलेल्या सोमानाथ माने यांची राखाडी आणि लाल रंगाची रंग संगती आणि त्यांची मानावाकारातील प्राबल्य आपणास मोहवून टाकते. हृषीकेश देशमाने यांच्या चित्रातील सामाजिक भान जपणारी आणि रूपकात्मक चित्रण असलेली विस्मयकारी दृश्ये आपणास वास्तव व स्वप्नवत या द्वंद्वातून कलाकृतीचा नव्याने विचर करण्यास भाग पाडते.
रमण आदोने यांच्या अत्यंत विलोभनीय व जटील रंगकाम व रचना असलेली भव्य आकारातील मानवी चेहरे असलेली कलाकृती आपणास खिळवून ठेवते. शहर रचना, नागरी समस्या आणि आधुनिक नागरी जीवनाचे विविध अंगांनी आणि दृष्टीकोनातून केलेले चिंतन राजेश करगुटकर यांच्या कलाकृतींतून स्पष्टपणे दिसून येते.
मानवी अंतर्मानातील भावनांचा अत्यंत गूढतेने घेतलेला शोध मनोज पातुरकर यांच्या चित्रांतील अनेक वस्तुघटकानी भारलेल्या अवकाशातून जाणवितो. या कलावंताना जेजेतून व्यक्तीचित्रणाचे पद्युत्तर शिक्षण घेताना आलेल्या व त्या नंतरच्या टप्प्यावरील अनुभवाचे कथन एका माहितीपटाद्वारे आपणास येथे पाहावयास मिळेल.